Rozdział 1

Hej! ;* Wesołych Świąt! Niespodzianka! Rozdział Lucissy! ;) 

Dziękuję Mojej wspaniałej Becie! Kochana jesteś! 

Miłej lektury

Irisa Malfoy

***

Młoda kobieta, o jasnych włosach siedziała na błoniach i uczyła się z

eliksirów. Już prawie umiała, zostało jej tylko wykucie barw eliksirów,

jakie powinny mieć po kolei. Gdy się tak skupiała na czytaniu, usłyszała

jakieś śmiechy. Odwróciła głowę. No jasne, to był Lucjusz Malfoy we własnej

osobie i miał wokół siebie grupkę dziewczyn. Cyzia wstała i w tej samej

chwili blondyn chwycił jedną z dziewczyn i ją pocałował.

-Żałosne - burknęła. Mocno przycisnęła książkę i ruszyła ku zamkowi. Jednak

po chwili usłyszała jakieś oburzenie... Black odwróciła się. Tak jak się

spodziewała. Grupkę dziewczyn rozbiła dziewczyna Malfoy'a Amanda. Była to

wysoka, chuda kobieta. Miała niebieskie oczy i długie blond włosy. Była

piękna i mądra. Narcyza uważała, iż nie zasługuje na kogoś takiego

jak Lucjusz. Może i był ładny, ale głupi jak mało kto. Nie mogła zrozumieć

tego, że nie przeszkadzało jej, iż on całuje i obściskuje się z innymi,

pomimo tego, że jest z nią. Obrzuciła parę spojrzeniem i dalej poszła w

znanym jej kierunku.

Zamknęła się w swoim dormitorium. Co za nieszczęście, że obok był pokój

tej Amandy. Co noc słyszała tam ją i Lucjusza, jak coś robią, gadają...

zaklęcia nie działały za dobrze. Tylko tłumiły głosy. Rzuciła książkę w

kąt. Nie mogła już się na niej skupić. W jej myślach był tylko Malfoy,

co strasznie ją wkurzało. Nie chciała o nim myśleć... położyła się na łóżku

i zamknęła oczy. Wbrew jej woli przed jej oczyma ukazała się twarz młodego

i przystojnego Ślizgona. Pokręciła przecząco głową, lecz na nic.

Zrezygnowana zasnęła pogrążona w marzeniach.

" Narcyza siedziała nad jeziorem i czytała książkę. Nagle ktoś łapię ją od

tyłu

i całuje. Odwraca się i widzi Lucjusza. Jest bardzo zdziwiona, gdyż

on nie gustuje w takich jak ona.

-A gdzie twoja Amanda, Lucjuszu? - zapytała po chwili.

-Zerwałem z nią dla ciebie... tak naprawdę nie kochałem jej, tylko

ciebie... ignorowałem cię, gdyż myślałem, że to sprawi, iż przestanę o

tobie myśleć, jednak tak się nie stało.*

Ujął jej twarz i ja pocałował..."

Ze snu zbudziła ją siostra. Cyzia się zdziwiła na jej widok, w końcu

skończyła Hogwart.

-Co tu robisz siostro? - zapytała drżącym głosem.

-Przyjechałam w odwiedziny... masz sama pokój?

-T-tak. - powiedziała.

Bellatrix przeszła się po komnacie. Chwyciła do ręki wycinek gazety o

Lucjuszu Malfoy'u.

-Nie odpuszczasz z nim, co?

-Bello, on mnie ignoruje... nie jestem dla niego... a on dla mnie... nie

pasujemy do siebie. On woli takie... dziwki? Wybacz za wyrażenie.

-Cyziu, jesteś Black... a on z kim jest?

-Z Amandą.

-To ta blondyna, którą nękałam gdy była na 1 roku?

-Tak.

-To coś ci o niej powiem...

Bella przeszła się po pokoju i podała siostrze wycinek gazety. Wiedziała,

że Narcyza dozna teraz szoku. I o to jej chodziło. Chciała by przestała o

nim marzyć i być z nim w snach... pragnęła by była szczęśliwa w

rzeczywistości.

-Jest z rodziny mugoli... Cśśś nie pytaj skąd wiem. Nie powiem.

Przyjechałam, bo wiem, iż o nim rozmyślasz... czas powiedzieć DOŚĆ Narcyzo

!

-Bellatrix!!

-Zamknij się! Teraz ja mówię!

Cyzia skuliła się na łóżku i już nic nie mówiła. Teraz bała się siostry.

-On lubi takie puszczalskie, prawda? To ty pokaż mu, że jesteś wyjątkowa,

lepsza, mądrzejsza... pokaż mu to! Zmień się dla niego na inną, na

dziewczynę jego marzeń... zacznij się malować, ach... i zmień ten ubiór...

biżuteria to podstawa. Często stawaj koło niego z przyjaciółmi i żartuj.

Niech wie, co traci!

Narcyze zamurowało. Ona ma się zmienić dla tego arystokraty, który ma ją

gdzieś?

-Wybacz Bello... nie zamierzam zwracać na siebie uwagi. Od kąd dziewczyna

stara się o chłopaka? Owszem, może cierpię bo nie może być mój, ale to już

moja sprawa a twoja w szczególności nie ! Proszę, nie wtrącaj się w

moje życie miłosne. Lepiej zajmij się swoim, bo z tego co mi wiadomo

kiepsko

ci się układa. A teraz żegnam. - wypchnęła ją ze swojego pokoju, nie

pozwalając nic powiedzieć i zamknęła z ulgą drzwi. Chciała być sama, bez

nikogo.

Pani Black długo siedziała i patrzała się w lustro. Zastanawiała się nad

swoim wyglądem. Czego ona nie ma, a mają inne dziewczyny, z którymi on się

liże i chodzi? No czego? Narcyza Black miała kobiece kształty,

była piękną, młodą kobietą, która wie czego chce... potrafi o siebie zadbać,

a tamte dziewczyny wyglądają jak patologia.

Blondynka chwyciła do ręki tusz do rzęs. Nigdy go nie używała. Dostała go

od Bellatrix na 16 urodziny. Odkręciła go. Pomalowała się nim. Teraz jej

oczy były o wiele większe i co ją zdziwiło ładniejsze. Wyjęła z

pomarańczowej kosmetyczki czerwony błyszczyk. Posmarowała nim swe usta.

Teraz błyszczały czerwienią. W lusterku ujrzała błysk kufra. *Ach,

zapomniałam o ciuchach, które dostałam od cioci. *- pomyślała. Kucnęła

przy łóżku i wyciągnęła czerwony, duży i ciężki kufer. Otworzyła go i

wyciągnęła z niego ubrania. Chwyciła bluzkę z dekoltem, miniówkę i buty na

obcasach.

-No to czas na metamorfozę. Lucjuszu... jak to nie zadziała to się poddam.

- szepnęła.

Po pół godzinie spędzonej w łazience, weszła do pokoju całkiem nowa Narcyza

Black. Bluzka była obcisła, z dużym dekoltem. Wspaniale podkreślała jej

piersi. Spódniczka, bardzo krótka, świetnie pasowała do butów na obcasach.

Gdy Cyzia była w łazience poprawiła makijaż na mocniejszy i rozpuściła swe

piękne, blond włosy. Przyglądała się w lustrze, gdy ktoś zapukał. Narcyza

niechętnie ruszyła ku drzwiom. Gdy je otworzyła ujrzała w nich Lucjusza.

Lekko się zarumieniła.

-Słucham? - zapytała opanowana.

Lucjusz patrzył się na nią jakby była z kosmosu. Po chwili się opamiętał.

Dlaczego wcześniej nie zauważył tak pięknej istoty ludzkiej?

-Profesor Slughorn prosił mnie abym... - zrobił pauzę. Nie wiedział jak jej

to powiedzieć. Narcyzo, cofnął mnie na 6 rok i mamy razem siedzieć? Nie, to

by ją przestraszyło.

-Abyś? - zapytała zirytowana. Chciała pokazać mu, że nie jest pierwszą

lepszą laską. A wiedziała, że go kusi. Widziała jak ją pochłania wzrokiem.

-Cofnął mnie z eliksirów na 6 rok... i kazał żebym z tobą siedział na

eliksirach. Ponoć jesteś najlepsza.

-Co? Ja z tobą?

-Tak... wybacz, Amanda na mnie czeka. Muszę już iść. Do zobaczenia na

eliksirach. - Nie mówiąc już nic więcej poszedł do pokoju obok. Narcyza

zdołała tylko zobaczyć ich pocałunek i nic więcej, gdyż Amanda pociągnęła

go do siebie. Black usiadła pod drzwiami i skryła twarz w dłoniach.