Rozdział 23

Tak jak obiecałam dedykuję ten rozdział Noxxxi :D Myślę, że się podoba ! :> Dziękuję, za aż 54 komentarze ! Było i jest mi bardzo miło czytając je ! :) Pozdrawiam Dramione
P.S. Nie wiem czy długi czy krótki ! Dla mnie w sam raz :P
***

Następnego dnia Draco obudził się cały obolały. Podniósł się z ziemi i rozejrzał się. Było ciemno. Światła nikt mu nie zapalił. Żałował, że nie ma różdżki przy sobie. Przesunął ręką po posadzce i lekko szturchnął miskę. Sięgnął po nią. W ciemności dojrzal jakąś papke.
-Lepsze to niż nic - Powiedział sam do siebie i zaczął jeść.
-Smacznego, Draconie -Odezwał się Wiktor i zapalił światło. -Współczuję ci bardzo.
-Dlaczego?-spytał chłopak z buzią pełną jedzenia.
-Cho zapewne już ci to mówiła. Ja również ubolewam. Ta Azjatka nie zna litości i wykończyła Mione. - mówiąc to Krum zrobił smutną minę.
-Nie ! Tylko nie Hermiona ! - zaczął panikować Malfoy. Wikror tylko westchnął i poszedł. Draco usłyszał jak coś spada. Łańcuchy miał krótkie więc musiał po to coś sięgnąć nogą. Okazało się, iż to był kluczyk. Mały złoty kluczyk. Malfoy dziękował losowi za to. Wziął go do ręki i sprawdził czy pasuje do kajdanek. Przekręcił i ... Pstryk.. Uwolnił się. Teraz musiał znaleźć tylko dziewczynę. Nie wiedział co ma zrobić. Poszedł cicho na drugi koniec pokoju. Był bardzo ciekawy kogo Cho z Wiktorem jeszcze więzią. Spodziewał się kogoś obcego jednak spotkał tam jego ukochaną. Nieprzytomna Hermiona wyglądała koszmarnie. Mnóstwo siniaków, ran i krwi. Ubranie miała podarte. Do oczu chłopaka napłynęły łzy. Uwolnił Grenger z łańcuchów. Miała je tak mocno zaciśnięte, że nadgarstki były aż sine. Wziął ją na ręce i mocno przytulił. Chciał się teleportować ale nie mógł. Przeszkadzalo w tym zaklęcie anty. Chłopak zaklnął pod nosem. Położył dziewczynę i podszedł do krat. Żelazne drzwi były otwarte. Rozejrzal się. Cho z Krumem nie było. Odetchnął z ulgą. Kluczyk również pasował do krat. Cicho otworzył je. Wrocil po dziewczynę i wyszedł powoli i po cichu. Usłyszał rozmowę z góry. Otworzył drzwi wejściowe i wyszedł na dwor stamtąd teleportował się do domu swojego ojca i matki.
Niepewnie zapukał do bogato zdobionych drzwi. Otworzył im skrzat.
-Idź po mojego Ojca ! Szybko ! - rozkazał blond włosy arystokrata.
Chłopak wszedł do domu. Zatrzymał się tuż przed nosem Lucjusza.
-Ojcze. Weź Hermione i zawołaj Severusa ! Proszę!
-Narcyzo ! Chodz tu proszę !
Blondynka weszła do przed pokoju. Jej wzrok zatrzymał się na nieprzytomnej dziewczynie. Szybko ją zaniosła do bawialni. Lucjusz teleportował się do Snape'a . Po chwili dwójka mężczyzn była przy Narcyzie, Hermionie i załamanym Draconie.
-Mów, co się stało?- zapytał Czarnowłosy mężczyzna.
-Wiktor Krum nas uwięził. Cho Chang torturowała niemiłosiernie Mione... Zróbcie coś !
Severus nachylił się nad dziewczyną i podał jej eliksir wzmacniający. Następnie kazał wszystkim wyjść. Draco nie wiedział o co chodzi. Martwił się . Martwił się jak cholera.Kiedy Severus wyszedł miał nie zbyt miłą minę.
-Jest w bardzo złym stanie. Nie wiem kiedy odzyska przytomność. Rany niektóre są ciężkie ale do wyleczenia. Gorzej z jej psychiką. Do półki nie oprzytomnieje nic nie mogę stwierdzić. Tu są lekarstwa które powinna dostawać nawet jak nie jest niczego świadoma.. Draco, chłopie ty też źle wyglądasz.. Masz- podał Malfoy'owi buteleczkę - pij to 3 razy dziennie. Powinno pomóc. Na mnie już pora. Trzymajcie się.
Draco długo stał w osłupieniu. Jego Miona... A co jeśli .. Jeśli ta przeklęta Cho z Krumem zrobili jej to samo co Bellatrix rodzicom Nevilla ? Draco dobrze wiedział jak ten biedak cierpi. Nie mógł znieść myśli, iż miało by zabraknąć jej żartów, kaprysów czy Bóg wie czego jeszcze. Nie wiedząc co robi przytulił się do ojca i zaczął szlochać.
-Ojcze, ja ją naprawdę kocham. -wyszeptał.
-Ja... Ja.. Nie wiem co powiedzieć synu . -i objął niepewnie młodego Malfoy'a.

***

Cho z wrednym uśmiechem zeszła do lochów. Miała już opracowany kolejny plan zemsty na Hermionie. Śmierć w męczarniach... Jakie było jej zdziwienie, gdy zobaczyła, iż kraty są otworzone i ani Dracona, ani Miony nie ma.
-KRUM !!! WIKTORZE !!! CHODŹ TU NATYCHMIAST !!! WIKTORZE !!!-wrzeszczała na całą posiadłość Kruma. Bułgar zjawił się niemalże natychmiast.
-Co się ... -urwał gdy zobaczył co się stało. -Ale jak... Co? Nie !!!
-Przecież bez kluczy nie mogli uciec !
Wiktor przeszukał u siebie wszystkie kieszenie.
-Cholera-mruknął raczej sam do siebie ignorując wściekłą Chang - musiały mi upasć gdy wstawałem.. Wiesz  gadałem z Malfoy'em i w tedy musiały mi się odczepić a ja głupi nic nie wiedziałem.
-Brawo.. Blondynka z ciebie. I co teraz ? Jak mam wykończyć dziewczynę ?
-Nie znajdziemy ich teraz. Musimy czekać.
-Ughh ! Jakie to uciążliwe !
Powiedziawszy wróciła do swojej tymczasowej sypialni.

***
Draco opiekował się nieprzytomną dziewczyną już kilka dni. Pewnego słonecznego dnia zobaczył jak powoli otwiera oczy..
-Kochanie.. Jak się martwiłem o ciebie. - powiedział i złapał ją za rękę.
-Gdzie... Gzie ja jestem ? Kim ty jesteś ? -zapytała niepewnie dziewczyna.
-Jesteś u moich rodziców w domu. Nie.. Nie wiesz.. Kim ja jestem ?
-u kogo w domu ? Ała !
Draco wybiegł z bawialni i poszedł po Severusa.. Mężczyzna zamknął się z Hermioną w pomieszczeniu i ją badał. Badał jej psychikę. Draco czekał z pokorą. Kiedy wyszedł pokiwał przecząco głową bo....