Rozdział 25

No i mamy! Dziękuję Cyzi14 za to, że jest moją Betą ! ;* Świetnie to poprawiłaś ! :) Dedykuję Ten rozdział Sun. Myslę, iż się spodoba. Kolejny rozdział powinien się ukazać w następną sobotę ;) Wiem, że krótki. Przepraszam was za to :D

Pozdrawiam

Dramione

***

Hermiona obserwowała z zaciekawieniem Cyzię.  Nie mogła zrozumieć,  dlaczego nadal jej nie odpowiedziała. "Czyżbym powiedziała coś złego?" pytała siebie w myślach. W końcu postanowiła odezwać się po raz drugi.

-Przepraszam,  czy powiedziałam coś nie tak?

-Co? ee...nie tylko zdziwiło mnie to co mówisz. Mój syn nigdy do nikogo nie powiedział  „Kochanie” -skłamała starsza  kobieta lekko zaszokowana. Miona wzruszyła ramionami i poszła w stronę kuchni.

***

Draco wiedział, że jeśli zacznie się podlizywać Hermionie to nic z tego nie wyjdzie. Musi czekać… lecz nie miał cierpliwości. To była jego wada… Brak cierpliwości do drugiej osoby.

-Draconie chcesz z nią porozmawiać? -spytała nagle Narcyza.

-Ale.. Ale ona mnie nienawidzi- załamany spojrzał na Blondynę.

-Draco, Ojciec  Ci już to mówił ! Nie możesz jej opuścić  w takiej chwili! Jeśli ją kochasz walcz o nią!

-Dobrze!

Blondyn minął zgrabnie matkę i wszedł do kuchni.  Zauważył Mionę, która siedziała na blacie i piła wino. Ona jednak go nie zauważyła.

-Hermiono…-  powiedział niepewnie-  Możemy pogadać?

-My nie mamy o czym rozmawiać Malfoy !- warknęła i upiła łyk wina.

-Kochana ! Poczekaj. Jesteś moja dziewczyna!- odparł myśląc, iż to załagodzi napiętą sytuację… jednak mylił się…

-Prędzej umrę niż się nią stanę!

-Miona czekaj! Cho z Wiktorem Cię porwali i torturowali. Pamiętasz?

-Jak na razie to tylko ty mnie zraniłeś !- krzyknęła nie pozwalając mu dojść do słowa- I pomyśleć, iż podobałeś mi się od pierwszej klasy !-pokręciła karcąco głową.

- Zaraz co? Od pierwszej klasy?- zamurowało go.  Wytrzeszczył oczy ze zdziwienia.

-A co ? MALFOY WSPANIALY JEST GLUCHY?- zaśmiała się.

-Dobrze się składa, bo.. Bo ty mi tez !

- Gdyby tak było, to byś mnie nie wyzywał od najgorszych !- krzyknęła i upiła kolejny łyk wina.

-Niech Ci będzie ! Twoja strata. W końcu jestem taki przystojny- uśmiechnął się łobuzersko.

Hermiona znowu miała wizje. Brzęk łańcuchów, złote światło, śmiech i ciemność... "kurde co jest !? " pytała siebie w myślach.  Kojarzyła skądś tą ciemność. Ale mogła ona być, gdy spala u... U Dracona w bawialni.

 Zeskoczyła z blatu i zmierzyła wzrokiem chłopaka. Skinęła na niego głową  i udała się w stronę wyjścia lecz on w ostatniej chwili chwycił ją za nadgarstek i przyciągnął do siebie.

-P U Ś Ć   M N I E ! ! - Zaakcentowała każda literkę po kolei.

-Nie!- Draco przysunął ja jeszcze bliżej i namiętnie wpił się w jej usta. Dziewczyna nie wyrywała się wręcz przeciwnie odwzajemniła pocałunek. Nienawidziła go ale ... Ale ten pocałunek zmienił wszystko.

Draco odsunął ją od siebie i spojrzał w jej oczy.

-I co teraz powiesz? – zapytał z nutką nadziei w głosie.

-Dupek ! -krzyknęła i wymierzyła mu siarczysty policzek.

- Podobało Ci się, bo mnie nie ugryzłaś!- krzyknął.

-Spadaj Draco ! Daj mi spokój!- zrobiła kilka kroków do tyłu i chwyciła się stołu. Miała mieszane uczucia w stosunku do Malfoya.

-Oo.. Już nie Malfoy a Draco? Zaskakujesz mnie Garnger - Blondyn chciał ja podejść, by nie budzić w niej żadnych podejrzeń.

- Ja?- żachnęła się- To raczej Ty! Słyszałam, iż szlam nie całujesz.- wymierzyła w niego placem wskazującym.

-Wiesz ludzie się zmieniają- odpowiedział.

- Ale ty nie jesteś człowiekiem ! -warknęła.

Draco nie był zaskoczony jej odpowiedzią. W szkole cały czas mu to mówiła ale on to olewał. Miał jednak nadzieje, że szybko sobie przypomni… przypomni,  że go kocha. Chyba go kochała ... Aczkolwiek tak mu się wydawało .