Prolog

Hej Wam? Znowu? Tak! Bo od dziś będę pisała Lucissę. Lucjusz + Narcyza! Uważam, że ta para jest świetna! A więc miłego czytania i piszcie co myślicie! 

   Chciałabym podziękować mojej bacie... innej. Nie Cyzia14. Ona sprawdza Dramione...Stacy Malfoy sprawdza mi Lucisse! Dzięki Ci kochana ;* Prowadzi też bloga... jest z boku w biblioteczce mojej ;) Oto adres:

Hogwart moimi oczami

Miłego czytania ;)

***

   Młoda kobieta o ciemnych oczach i jasnych włosach trzymała za rękę pewnego wysokiego, przystojnego blondyna. W jej oczach można było zobaczyć lęk i złość. Natomiast blondyn był opanowany. Obydwoje byli elegancko ubrani. Mężczyzna zadzwonił do drzwi.

-Nie rozumiem, jak ktoś może mieszkać w takiej ruderze Lucjuszu! - szepnęła mu do ucha Narcyza Black.

-Kochanie, to tylko Severus... nie jego wina, że rodzice nie chcą z nim mieszkać.

Po chwili drzwi się otworzyły. W progu stał czarnowłosy mężczyzna o ciemnych oczach. Włosy miał tłuste i krótkie. Ubrany był cały na czarno. Wpuścił ich do środka. Zanim zamknął drzwi rozejrzał się czy nikogo innego jeszcze nie ma.

W salonie panował półmrok. Cyzia usiadła na sofie a koło niej Lucjusz. Była spięta co nie uszło uwadze jej narzeczonemu. Niepewnie dotknął jej kolana i dodał otuchy. Gdy Snape się zjawił był lekko poirytowany. Zrzucił szatę i usiadł wygodnie w fotelu. Każdemu nalał szklankę ognistej. Przyglądał się młodej parze uważnie.

-Co was do mnie sprowadza? - spytał po chwili.

-Severusie, przyjacielu – zaczął Pan Malfoy – Narcyza i ja pobieramy się i chcemy byś uczynił nam ten zaszczyt i... był na ślubie.

Severusa zatkało. Wiedział, że są razem ale sądził, iż wezmą ślub koło trzydziestki. Nie miał ochoty na balowanie... nie jak stracił teraz na stałe Lily. Ale jakże mógł odmówić tej słodkiej parze.

-Dobrze, zjawię się... zaproszenie możecie mi przesłać sową... a ten ślub bo Cyzia w ciąży czy...

-Nie, nie, skądże... ja w ciąży? Severusie... proszę cię... na to przyjdzie czas jeśli Lucjusz będzie chciał... i ja. A więc się zjawisz tak? Ach, i przykro nam z powodu Lily Evans... ym... teraz Potter... ona nie była ciebie warta Severusie... pochodziła z mugolskiej rodziny...

-To dobrze, że nie jesteś w ciąży... a o Lily nie mówmy bo tylko rozdrapuje sobie ból w sercu... a więc czekam na zaproszenie. - upił łyk Ognistej.

  Młoda para narzeczonych wstała i podziękowała za gościnę Snape'owi. Wyszli na dwór i teleportowali się do Malfoy Manor. Pani Black usiadła na ciemnej kanapie i westchnęła. To było dla niej męczące... Lucjusz nie przejął się Cyzią tylko poszedł na górę.

  Cyzia siedziała tak sama na dole i nie wiedziała co robić. Przyglądała się obrazom, które wisiały przed nią. Większość spała. Jakiś pradziadek Lucjusza śmiał się z innego jego dziadka. Jakie to zabawne, naprawdę.. jak tak można się nabijać ze zmarłego i to jeszcze dziadka?- pomyślała. Młoda kobieta wstała i nalała sobie wody. Źle się czuła. Miała straszne mdłości. Chciało jej się zwymiotować. Po chwili wsłuchała się w cisze, która ogarnęła dom. Była taka cudowna. Muzyka dla jej uszu... Nagle coś lub ktoś przerwał tą ciszę. Usłyszała jakiś stłumiony obcy głos... kobiecy głos. Dochodził z góry. Pewnie Lucjusz rozmawiał z koleżanką na temat ślubu i ją zapraszał. Poszła na górę do sypialni by się upewnić, ale tam zobaczyła swojego narzeczonego, który rozbiera jakąś kobietę. Zraniło ją to bardzo. To był cios prosto w serce. Miała łzy w oczach. Jak on mógł jej to coś zrobić przed ślubem? Czy ona mu nie wystarczała? A to, że odkładała seks na noc poślubną to tylko dlatego, iż nie chciała przedwczesnej ciąży. Odwróciła się na pięcie i płacząc zbiegła na dół...

Nie chciała go widzieć, nie chciała go słuchać, nie chciała go znać. Machnęła ręką i jej rzeczy stały przed nią. Po chwili pojawił się Lucjusz.

-Cyziu, wysłuchaj mnie... to nie tak jak...

-Myślę? Wiem, wiem co widziałam Malfoy... wiem co robiłeś... jak na nią patrzyłeś... myślałam, że się zmieniłeś, że zmądrzałeś.... za niedługo miał być nasz ślub a ty takie numerki odstawiasz na boku... owszem, seks chciałam w nocy poślubnej... ale raz ci uległam i zrobiliśmy to... poszłam ci na rękę, a ty nie potrafisz wytrzymać. Sam popsułeś nasz związek, nie licz na przebaczenie... bo... zraniłeś mnie i to bardzo głęboko. Żegnaj Lucjuszu – Po jej policzku spłynęła łza. Chwyciła mocno walizkę i teleportowała się gdzieś, gdzie Lucjusz jej nie znajdzie.

  Blondyn wygonił kuszącą kobietę z Malfoy Manor. Chciał być teraz sam... sam ze swoja porażką i ze swoimi myślami. Chciał ją przeprosić, wszystko wytłumaczyć ale... nawet nie wiedział gdzie jest... nawet gdyby ją znalazł to i tak nie chciałaby go słuchać. Skrył twarz w dłoniach i zaczął płakać jak małe dziecko...